Τα ΚΝΑΤ σε ανέκδοτες φωτογραφίες του 1980

Κανάλι

 

Αυτό το άρθρο περιέχει ανέκδοτες φωτογραφίες που έχω στο αρχείο μου και αναφέρονται στο μακρινό(;) 1980. Είναι μια πλήρης παρουσίαση μιας κατάστασης, συνηθισμένης τότε, όπου η ΚΝΕ ”κατέλαβε” το ΕΜΠ  ώστε να μην έχουν πρόσβαση οι φοιτητές, των άλλων παρατάξεων βέβαια, και ταυτόχρονα να δημιουργηθεί μια αντιπαλότητα μεταξύ ΚΝΕ και των άλλων ώστε να κρατήσει μακριά από τα «αριστερίστικα κόλπα” τον κόσμο που επηρεάζει. Είναι μια από τις γνωστές τακτικές που κατά καιρούς βλέπουμε από την ηγεσία της ΚΝΕ και του ΚΚΕ όταν αισθάνονται ότι χάνουν το πάνω χέρι και ότι το κίνημα τους προσπερνάει.

Είχα προβληματιστεί πολύ όταν μετά από χρόνια ξαναείδα αυτές τις φωτογραφίες. Από την μια είναι ιστορία του κινήματος από την άλλη ένα σοβαρό επιχείρημα για τους ανιστόρητους αντικομουνιστές. Από την μια είναι η συνέχεια των τραμπουκισμών στο Χημείο στις καταλήψεις του 1979 από την άλλη έχει ντοκουμέντα με «αριστερούς» που κρατούν λοστάρια, στο κέντρο της Αθήνας.

Τελικά…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 774 επιπλέον λέξεις

Από ψυχής η αγανάκτησή μου ( η απάντηση του Ν Μαρκάτου Ομότ. καθηγητή ΕΜΠ, τ. πρύτανη στον Θου Φου )

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

Από ψυχής η αγανάκτησή μου ( η απάντηση του Ν Μαρκάτου Ομότ. καθηγητή ΕΜΠ, τ. πρύτανη στον Θου Φου )

«Διάλογος και πειθώ είναι άγνωστες λέξεις για τον πρύτανη του Παν. Αθηνών»**Αντιδημοκρατικός ο νόμος της Διαμαντοπούλου και πρέπει να καταργηθεί
Του ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΚΑΤΟΥ Ομότ. καθηγητή ΕΜΠ, τ. πρύτανη
Κι όμως, ο κύριος με το προκλητικά προτεταμένο χέρι και τον ολοφάνερο εκνευρισμό (που παραπέμπει σε «άλλες εποχές» που θέλουμε να ξεχάσουμε και δώσαμε αγώνες γι’ αυτό) είναι ο πρύτανης του Πανεπιστημίου, ο δάσκαλος, ο «ακαδημαϊκός».
– «Τσακιστείτε έξω, έξω, θα σας κάνω μήνυση» κραυγάζει στους 20άρηδες φοιτητές που ζητούν να παρευρίσκονται στη συνεδρίαση του συλλογικού οργάνου που λέγεται Σύγκλητος.
Ο κύριος πρύτανης επίσης είναι έξαλλος και νιώθει ότι απειλείται από μια κοπελίτσα, επειδή τον «άγγιξε» ή τον «απώθησε», όπως λέει, και φυσικά αυτό μεταφράστηκε από «μεγαλο-δημοσιογράφο» ότι «έδειρε τον πρύτανη»!
Η παιδαγωγική μέθοδος και η γνώση της εφηβικής ψυχολογίας είναι…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.157 επιπλέον λέξεις

Αφηρωισμένα μεζεδάκια

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Ο τίτλος (και) του σημερινού άρθρου προέρχεται φυσικά από την ανασκαφή της Αμφίπολης -και δεν είναι η πρώτη φορά που τα σαββατιάτικα μεζεδάκια μας τιτλοδοτούνται από αυτή την πηγή, ούτε θα είναι, υποψιάζομαι, η τελευταία. Άλλωστε, εδώ και αρκετόν καιρό, σχεδόν κάθε βδομάδα έχουμε κάποιο μεζεδάκι από την Αμφιπολιάδα. «Τελείωσε η εποχή της μεταπολίτευσης, ζούμε στην εποχή της αμφιπολίτευσης», που έλεγε κι ένας φίλος στο Φέισμπουκ. Και τα σημερινά μας μεζεδάκια οφείλουν πολλά στην Αμφίπολη λοιπόν.

Θα το ξέρετε βέβαια, ότι στην ανασκαφή βρέθηκε τάφος και «εντός και εκτός του τάφου» (σύμφωνα με την επίσημη διατύπωση) ανθρώπινος σκελετός, πράγμα που εύλογα συζητήθηκε πολύ και προκάλεσε πολλά σχόλια.

Βέβαια, σε πολλά έντυπα γράφτηκε ότι βρέθηκε «σκελετός νεκρού» που μου θυμίζει λίγο τα «δύο πτώματα νεκρά» του Μποστ, αλλά το χρεώσαμε στη συγκίνηση της στιγμής.

Από την άλλη, η λέξη που προκάλεσε πολλές συζητήσεις και έδωσε και τον τίτλο στα…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.646 επιπλέον λέξεις

Εδώ Πολυτεχνείο! Των ελεύθερων αγωνιζόμενων ματατζήδων

ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ

poli

Το πολυτεχνείο δεν ζει. Ψόφησε. Το πολυτεχνείο πότε πότε βρικολακιάζει. Όλη η ρομαντική αστική διαμαρτυρία που εκφράζεται πάντα με εθνικό ύμνο και μαγνητοφωνημένο συναισθηματισμό του εβδομήντα τρία, καταλήγει σε ξεκωλιαστικό ξυλοδαρμό ανυποψίαστων παιδιών, που ο πολιτικός παρασιτισμός της γενιάς του πολυτεχνείου τα οδήγησε στο περιθώριο.

Παιδιά που τα έθρεψε η ωμή βαρβαρότητα του πολιτικού τεκτονισμού όσων εξαγόρασαν τους αγώνες με καρέκλα και φράγκα. Μια κοινωνία που ενσωμάτωσε την κουλτούρα του μίσους στη καθημερινή της ρητορική και αποδέχτηκε το φασισμό ως λαϊκό κίνημα τώρα δέρνει τα παιδιά της.

Η εξαχρείωση, ο εξευτελισμός, η απανθρωπιά, η μιζέρια, ανέκαθεν γεννούσαν την ανάγκη για ήρωες. Το ιλιγγιώδες υπαρξιακό κενό της ελληνικής κοινωνίας το μπουκώνει κάθε τόσο με αυταπάτες ο κούφιος μεγαλοϊδεατισμός της εθνικής υπερηφάνειας και η εθνικόφρονη ρητορεία περί σωτηρίας της πατρίδας. Όλοι χρειάζονται ήρωες και γιορτούλες. Άλλοθι για τις λάθος επιλογές και τις εγκληματικές πρακτικές.

Όλα τα εγκλήματα της μεταπολίτευσης παραγράφονται. Οι ανελέητοι…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.306 επιπλέον λέξεις