10 | Νοέμβριος | 2014

ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ

Ο πόλεμος είναι η στιγμή της πικρής αλήθειας όλων των σχετικών εκτιμήσεων της αξίας που έχουν κάνει οι οικονομολόγοι. Πίσω απ’ το έθνος, τις πατρίδες, τα κράτη και άλλα τέτοια κλασμένα μαρούλια υπάρχουν τα εμπορεύματα. Και πίσω απ’ τα εμπορεύματα η εργασία. Και πίσω απ’ την εργασία ο αιώνια χαμένος χρόνος χαράς. Ο χρόνος που γλίστρησε στο καταπέτασμα της παραγωγής. Ο χρόνος που δε θα ισοσκελιστεί ποτέ αλλά θα ουρλιάζει βάζοντας κάθε τόσο τα σημεία στίξεως στους προσήκοντες ολέθρους του βίου. Ο χρόνος που χάνουμε στο οχτάωρο της εξαναγκασμένης παραγωγικής ταλάντωσης είναι χρόνος χωνεμένος στις αξίες. Σε μια μετρική κλίμακα στελεχωμένη από προσδοκίες καλύτερου μέλλοντος. Οι γονείς μας που τους ξεσπλάχνισε η εργασία μας έσπρωχναν στα γράμματα. Σχεδόν μας βούτηξαν βιαίως στην κολυμπήθρα της ειδικευμένης ημιμάθειας που σε έχριζε αυτομάτως υποψήφιο μελλοντικής καλοζωίας. Γίναμε τα πιόνια που διαχειρίζονται τις αξίες. Με γαλλικά, πιάνο, μάστερ και αλλοπρόσαλλο βίο, παραγεμισμένο με άρτο…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 345 επιπλέον λέξεις