Να ξέρετε πως όσοι καταδικάζουν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται δεν καταδικάζουν τη βία που προέρχεται απ’ αυτούς.
Η βία είναι ο βαρύς χειμώνας.
Η βία είναι τα βαμπίρ της εξωφρενικής φρονιμάδας.
Η ντροπαλοσύνη του Διονυσίου Σολωμού. Ο κόντε κοιμόταν στο μικρό εκκλησάκι των στεναγμών. Με όλο το επτανησιακό του φλέγμα αφομοίωσε την απειλή των τραγωδιών του Μοριά. Λίγο σαν τους αμερικανούς κρουαζιερίστες που χόρευαν φοξ τροτ μυρίζοντας τέφρα Σμυρναίικη. Και λίγο σαν απεσταλμένος του ΟΗΕ στα χασάπικα.
Η βία καταλαμβάνει χώρο και χρόνο. Κυρίως έναν αέρα μυστηρίου στο δωμάτιο της τηλεόρασης.
Τα μερμήγκια που μεταφέρουν πτώματα και τροφές.
Ο νάρκισσος έχει στο βλέμμα τη γλυκιά βία της υποταγής στους αυλικούς του. Με τα παιδικά παντελονάκια σκιάχτρου που διαβάζει κόμικς.
Ο βίαιος απαγγέλλει ποιήματα. Η φωνή του είναι βία στο στόμα της ερωμένης.
Ο σερβιτόρος είναι ο θεατρίνος που περιφρουρεί τις επιθυμίες μας. Την αδυναμία να περιποιηθούμε οι…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 144 επιπλέον λέξεις