Κώστας Καρυωτάκης – Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΜΑΤΩΝ 1919 – Αγάπη

Αγάπη Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι. Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης, πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη! Σάμπως … Συνέχεια →

Νίκος Γκάτσος (1911 – 1992)

Προστατευμένο Περιεχόμενο Νίκος Γκάτσος (1911 – 1992) Μοιραστείτε το !Εκτυπώστε τοPDF Ποιητής, στιχουργός και μεταφραστής, ο Νίκος Γκάτσος παραμένει μία ξεχωριστή περίπτωση για τα ελληνικά γράμματα. Με μία μόνο ποιητική σύνθεση στο ενεργητικό του, την περίφημη και αξεπέραστη «Αμοργό», που έγραψε … Συνέχεια →

Κώστας Καρυωτάκης – Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΜΑΤΩΝ 1919 – Νοσταλγία

Νοσταλγία Μεσ’ από το βάθος των καλών καιρών οι αγάπες μας πικρά μάς χαιρετάνε. Δεν αγαπάς και δε θυμάσαι, λες. κι αν φούσκωσαν τα στήθη κι αν δακρύζεις που δεν μπορείς να κλάψεις όπως πρώτα, δεν αγαπάς και δεν θυμάσαι, … Συνέχεια →

Κώστας Καρυωτάκης – Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (1919) – Ζωές

Ζωές Κι έτσι πάνε και σβήνουνε όπως πάνε. Λέω τις ζωές που δόθηκαν στο φως αγάπης γαλήνης, κι ενώ κυλούν σαν ποταμάκια, εντός τους το σφαλούν αιώνια κι αξεχώριστα, καθώς μες στα ποτάμια φέγγει ο ουρανός, καθώς στους ουρανούς ήλιοι … Συνέχεια →

Κώστας Καρυωτάκης – Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (1919) – Χαμόγελο

Χαμόγελο Χωρίς να το μάθει ποτέ, εδάκρυσε, ίσως γιατί έ π ρ ε π ε να δακρύσει, ίσως γιατί οι συφορές έ ρ χ ο ν τ α ι. Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι· απόψε η λαγκαδιά στα μάγια … Συνέχεια →

Κώστας Καρυωτάκης – Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (1919) – Gala

Gala Θα γλεντήσω κι εγώ μια νύχτα Μαυροντυμένοι απόψε, φίλοι ωχροί, ελάτε στο δικό μου περιβόλι, μ’ έναν παλμό το βράδυ το βαρύ για ναν το ζήσουμ’ όλοι. Τ’ αστέρια τρεμουλιάζουνε καθώς το μάτι ανοιγοκλείνει προτού δακρύσει. Ο κόσμος τω … Συνέχεια →

Κώστας Καρυωτάκης – Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (1919) – Θάνατοι

Θάνατοι Είναι άνθρωποι που την κακήν ώρα την έχουν μέσα τους. Χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα κι απ’ τη χαρά ζεστά των φιλημάτων, χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα χτυπήσατε τις πόρτες των θανάτων· ματάκια μου που κάτι το εδιψάσατε και … Συνέχεια →

Τσαρλς Μπουκόφσκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Ο Μπουκόφσκι στο σπίτι του στο Σαν Πέντρο το 1990, με τους συγγραφείς Mary Ann Swissler και Mat Gleason. Ο Χένρι Τσαρλς Μπουκόφσκι (Henry Charles Bukowski, 16 Αυγούστου 1920 — 9 Μαρτίου 1994) ήταν ένας Αμερικανόςποιητής και συγγραφέας, που έζησε κυρίως στο Λος Άντζελες της Αμερικής. Έγραψε πάνω … Συνέχεια →

Charles Bukowski – Ώστε Θέλεις Να Γίνεις Συγγραφέας;

Αν δεν ξεχύνεται από μέσα σου ενάντια σ’ όλα τ’ άλλα, μην το κάνεις. Αν δεν έρχεται, χωρίς καν να το ‘χεις ζητήσει, από την καρδιά σου και το μυαλό σου και το στόμα σου και τα σπλάχνα σου, μην … Συνέχεια →

απήχηση

Von espοir – надежда – Hoffnung – speranza

Πάντως δεν θα διαρκούσανε πολύ. Η πείρα
των χρόνων με το δείχνει. Aλλ’ όμως κάπως βιαστικά
ήλθε και τα σταμάτησεν η Μοίρα.
Ήτανε σύντομος ο ωραίος βίος.
Aλλά τι δυνατά που ήσαν τα μύρα,
σε τι εξαίσια κλίνην επλαγιάσαμε,
σε τι ηδονή τα σώματά μας δώσαμε.

Μια απήχησις των ημερών της ηδονής,
μια απήχησις των ημερών κοντά μου ήλθε,
κάτι απ’ της νεότητός μας των δυονώ την πύρα·
στα χέρια μου ένα γράμμα ξαναπήρα,
και διάβαζα πάλι και πάλι ως που έλειψε το φως.

Και βγήκα στο μπαλκόνι μελαγχολικά —
βγήκα ν’ αλλάξω σκέψεις βλέποντας τουλάχιστον
ολίγη αγαπημένη πολιτεία,
ολίγη κίνησι του δρόμου και των μαγαζιών.

[Κων/νος Καβάφης – Εν εσπέρα]