Απο την Πηγάδα Διακοπές στη Γαύδο με 20 σκυλιά Και φρικογκόμενες με έξω τα βιζγιά Φυσάει ο αέρας και ανεμίζουν οι ψωλές μέσ’τα κολόχαρτα κυλιούνται οι γυμνιστές Διακοπές στη Γαύδο Να πιούμε κανά μπάφο Διακοπές στη Γαύδο Τον κώλο έξω … Συνέχεια
Δίσκος «Στο Δρόμο» -1981- απαγγελία Κατερίνα Γώγου ποιήματα από τις συλλογές της «Τρία Κλικ Αριστερά» & «Ιδιώνυμο». Ενορχήστρωση: Κυριάκος Σφέτσας ..Θα ‘ρθει καιρός που θ’ αλλάξουν τα πράγματα… να το θυμάσαι Μαρία…… ..θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι που … Συνέχεια
Von espοir Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου, χαλασμένα από την τρέλα, λιμασμένα υστερικά γυμνά, να σέρνονται μέσα στους μαύρους δρόμους την αυγή γυρεύοντας μια φλογισμένη δόση, φτωχοί και κουρελήδες με βαθουλωμένα μάτια, που φτιαγμένοι ξενυχτούσαν καπνίζοντας στο υπερφυσικό σκοτάδι … Συνέχεια
Χθες το βράδυ άκουγα κάτι μελοποιημένα ποιήματα της Κατερίνας Γώγου στο repeat. Όχι, δεν έχω σκοπό να αυτοκτονήσω, δεν έβγαλα τα ξυραφάκια στη μπανιέρα, ούτε και με έπιασε ξαφνικά ο πόνος για την Πατησίων, πάνω κάτω, σκισμένες αφίσες.
Μόνο που εμείς είχαμε αποφασίσει
ν’αλλάξουμε τον κόσμο
κι αυτό δε γίνεται με εξοχή.
Το’χαμε πει αυτό.
Ψάχναμε να βρούμε όπλα
ξέραμε
πως όλοι πεθαίνουνε
αλλά υπάρχουνε θάνατοι που βαραίνουνε
γιατί διαλέγουνε οι ίδιοι τον τρόπο.
Και μεις αποφασίσαμε
το θάνατο στο θάνατο
γιατί αγαπάγαμε πολύ τη ζωή.
Ξέρω πως υπάρχουνε ατέλειωτες ακρογιαλιές
και δέντρα μες στη θάλασσα
κι ο έρωτας είναι σπουδαίο πράμα.
Αλλά έπρεπε πρώτα να τελειώνουμε με τα γουρούνια.
Έτυχε κι έβαλα το πρώτο βιντεάκι, από μία παραπομπή, από τις χιλιάδες που περνάνε στο timeline μου, μνημονεύοντας τα 19 χρόνια από το θάνατό της, στις 3 Οκτωβρίου 1993.
Μυρίζει ο αέρας παντού γενετήσια αστυνομική οσμή.
Ο αέρας φέρνει γαυγίσματα…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 950 επιπλέον λέξεις
Γέλιο των θεών, Σαρωνικέ, πάντα μεγάλε, που δρομείς, του πλοίου μας ευλογία, όμοια γαλήνη σου βαθιά κι όμοια βαθιά θ’ ακούαμε μεις εδώ την τρικυμία. Κάτου απ’ την πάχνη αναρριγά, με του κορμιού της την ογρή νωχέλεια, περιστέρα η Αθήνα, … Συνέχεια
http://periodikotrypa.wordpress.com/ Περιεχόμενα Τέος Ρόμβος – “ΟΚΤΟΠΟΥΣ, Η ΓΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ” ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΤΕΡΓΚΡΑΟΥΝΤ * Αχιλλέας Φακατσέλης – Αυτό το περιοδικό βγαίνει… “γιατί έτσι” * Speak Out – Ιστορία του αντεργκράουντ Τύπου * Θωμάς Γκόρπας – Μαύρες Αφηγήσεις * Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια 1 * Ευάγγελος Ρούσσος – Θεός Ανθρωποφάγος, Για τον παρά … Συνέχεια
«Κώλοι πολλοί υπάρχουνε εις το ωραίον φύλλον,
με σχήματα διάφορα σε μέγεθος ποικίλον.
Κώλοι χοντροί, κώλοι λεπτοί, κώλοι απαλοί κι αφράτοι,
κώλοι σα ζύμη μαλακοί και κώλαροι τριζάτοι,
κώλοι σκληροί σαν πέτρινοι και άλλοι λαστιχένιοι,
κώλοι δροσάτοι, τροφαντοί και κώλοι μαραμένοι,
κώλοι μεγάλοι σαν βουνά και κώλοι μια χουφτίτσα,
κώλοι που ‘ χουν κουνήματα και κάνουνε καπρίτσια
κώλοι σαν τάβλα επίπεδοι, κι άλλοι ψηλά βαλμένοι,
κώλοι σαν φράπες τουρλωτοί και κώλοι κρεμασμένοι,
κώλοι κομψοί, συμμετρικοί και περιποιημένοι
και κώλοι ασουλούπωτοι, ‘ μπόγοι κακοδεμένοι ‘ .
Κώλοι σαν τριαντάφυλλο και κώλοι σαν αχλάδι,
κώλοι που προκαλούν κλοτσιά κι άλλοι που θέλουν χάδι
Κώλοι σαν αλαβάστρινοι, που μοιάζουν με καθρέφτη
κώλοι που θέλουν φίλημα κι άλλοι που θέλουν νέφτι
κώλοι σπανοί, δασύτριχοι, κώλοι σαν κολλιτσίδες
και κώλοι που στενάζουνε από αιμορροΐδες.
Κώλοι ακριβοί, κώλοι φτηνοί, μονάχα δυο παράδες
και κώλοι που προσφέρονται εις τους ψωλαράδες
κώλοι ‘ τοιούτων ‘ , ευτραφείς, μοσχοπουδραρισμένοι,
και κώλοι απλησίαστοι γιατ ‘ είναι λερωμένοι.
Κώλοι αριστουργήματα, όλο καλλιγραφία
και κώλοι σαν της μυλωνούς την ανορθογραφία.
Κώλοι που σε ζαλίζουνε σαν τους κρυφοκοιτάς
και που σε κάνουνε να λες.. ‘ ή ταν ή επί τας ‘ !
Κώλοι οπού το βλέμμα σου δεν ξεκολλά ευκόλως
που τους θωρείς όταν περνούν κι αναφωνείς: ‘ Τι κώλος! ‘ »
Ψεύτικα αισθήματα ψεύτη του κόσμου! Μα το παράξενο φως του έρωτός μου φέγγει στου σκότεινου δρόμου την άκρη: Με το παράπονο και με το δάκρυ, κόρη χλωμόθωρη μαυροντυμένη. Κι είναι σαν αίνιγμα, και περιμένει. Λάμπει το βλέμμα της απ’ την … Συνέχεια
Οι Δον Κιχώτες πάνε ομπρός και βλέπουνε ως την άκρη του κονταριού που εκρέμασαν σημαία τους την Ιδέα. Κοντόφθαλμοι οραματιστές, ένα δεν έχουν δάκρυ για να δεχτούν ανθρώπινα κάθε βρισιά χυδαία. Σκοντάφτουνε στη Λογική και στα ραβδιά των άλλων αστεία … Συνέχεια
Κάνε τον πόνο σου άρπα. Και γίνε σαν αηδόνι, και γίνε σα λουλούδι. Πικροί όταν έλθουν χρόνοι, κάνε τον πόνο σου άρπα και πέ τονε τραγούδι. Μη δέσεις την πληγή σου παρά με ροδοκλώνια. Λάγνα σου δίνω μύρα — για … Συνέχεια
Γέλιο των θεών, Σαρωνικέ, πάντα μεγάλε, που δρομείς, του πλοίου μας ευλογία, όμοια γαλήνη σου βαθιά κι όμοια βαθιά θ’ ακούαμε μεις εδώ την τρικυμία. Κάτου απ’ την πάχνη αναρριγά, με του κορμιού της την ογρή νωχέλεια, περιστέρα η Αθήνα, … Συνέχεια
Οι στίχοι μου Δικά μου οι στίχοι, απ’ το αίμα μου, παιδιά. Μιλούνε, μα τα λόγια σαν κομμάτια τα δίνω από την ίδια μου καρδιά, σα δάκρυα τους τα δίνω από τα μάτια. Πηγαίνουν με χαμόγελο πικρό, αφού τη ζωήν … Συνέχεια
Θάλασσα Ομως τα στήθια που τα ταράζει κάποιο θανάσιμο πάθος δεν θα γαληνέψουν Τα σύννεφα γιγάντικα φαντάζουν κι ασημένια στο μολυβένιον ουρανό σαν τα χτυπά του ήλιου το φως· σαν τα χτυπά ο αγέρας φεύγουνε πίσω απ’ το βουνό. Κι … Συνέχεια
Μυγδαλιά Κι ακόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα που αγαπιέται. Εχει στον κήπο μου μια μυγδαλιά φυτρώσει κι είν’ έτσι τρυφερή που μόλις ανασαίνει· μα η κάθε μέρα, η κάθε αυγή τηνε μαραίνει και τη … Συνέχεια
http://karyotakis.awardspace.com/ Νύχτα Είναι αξημέρωτη νύχτα η ζωή. Στις μεσονύχτιες στράτες περπατάνε αποσταμένοι οι έρωτες κι οι γρίλιες των παράθυρων εστάξανε τον πόνο που κρατάνε Στις στέγες εκρεμάστη το φεγγάρι σκυμμένο προς τα δάκρυα του κι η μυρωμένη λύπη των τριαντάφυλλων … Συνέχεια
Άνοιξη Ετσι τους βλέπω εγώ τους κήπους. Στον κήπο απόψε μου μιλεί μια νέα μελαγχολία. Βυθίζει κάποια μυγδαλιά τον ανθοχαμόγελό της στου βάλτου το θολό νερό. Και η θύμηση τής νιότης παλεύει τόσο θλιβερά την άρρωστη ακακία… Εξύπνησε μια κρύα … Συνέχεια
Αγάπη Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι. Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης, πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη! Σάμπως … Συνέχεια
Νοσταλγία Μεσ’ από το βάθος των καλών καιρών οι αγάπες μας πικρά μάς χαιρετάνε. Δεν αγαπάς και δε θυμάσαι, λες. κι αν φούσκωσαν τα στήθη κι αν δακρύζεις που δεν μπορείς να κλάψεις όπως πρώτα, δεν αγαπάς και δεν θυμάσαι, … Συνέχεια
Ζωές Κι έτσι πάνε και σβήνουνε όπως πάνε. Λέω τις ζωές που δόθηκαν στο φως αγάπης γαλήνης, κι ενώ κυλούν σαν ποταμάκια, εντός τους το σφαλούν αιώνια κι αξεχώριστα, καθώς μες στα ποτάμια φέγγει ο ουρανός, καθώς στους ουρανούς ήλιοι … Συνέχεια
λάβετε, φάγετε, τούτο έστι το show μου
Προτιμώ μια αλήθεια που ακούγεται σαν ψέμα από ένα ψέμα που ακούγεται αληθινό...
Απαγορεύεται να απαγορεύεται.
Γράφει ο Αντώνης Αντωνάκος
Επιλεγμένα άρθρα για πολιτική, οικονομία, κοινωνία, οικογένεια, πολιτισμό, ψυχολογία. Ποιοτικές φωτογραφίες και βίντεο .
Life is a mess, but there's always some good background music
By Vequinox
Καλημέρα από τον ΚΥΡ
γιατί .... ακόμα και "η μάσκα, αν δεν κρύβει πίσω της ψυχή, δεν κάνει ούτε για μάσκα"
Το προσωπικό μου blog
THOUGHTS FOR THE POST-2008 WORLD
a hairless ape 