Από τη μια, η φύση που μας βυθίζει στην ασύλληπτη μεροληψία της κι απ’ την άλλη, η φύση που μας εγκαταλείπει μέσα στις φαντασιώσεις μας, αυτές που τις κατατρέχει ο δαμασμός της.
Απ’ τη μια το ένστικτο λυσσασμένο κι απ’ την άλλη η διάνοια, να επιθυμεί κάθε φορά να εξαντλήσει την άπειρη ανάπτυξη του δυνατού.
Μια πάλη με όλα τα φρενιασμένα σπέρματα, μια κόσα που κάνει τους μίσχους να αιμορραγούν και τα ανθρώπινα πνεύματα να φτιάχνουν δολώματα για να πιάσουν τη μια στιγμή, όπου ο λυγμός της επιθυμίας επισκέπτεται το μέγα σεξουαλικό στομάχι.
Όπως το σκυλίσιο βλέμμα ραγίζει τις ευαίσθητες καρδιές, για να το ταΐσουν αυτές με το κρέας τους ή με το ξεροκόμματο στοργής, έτσι, η ομορφιά μας κοιτάζει στα μάτια.
Μπροστά μας τότε στέκεται μια τέτοια υπερφωτισμένη γυμνότητα, όπου τα μέρη που βλέπουμε πάνω της φτάνουν στο σημείο να ξυπνούν συνειρμούς για αυτό που δεν φαίνεται.
Μα ποιο…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 180 επιπλέον λέξεις
a hairless ape 