Αντιστρέφω αυτή την φιλοσοφική λίθο των εγχειριδίων καλής προσαρμογής στην πραγματικότητα, διακηρύσσοντας πως η Ιστορία είναι η μαμή της Βίας. Όσο θα υπάρχει Ιστορία θα υπάρχει και Βία.
Μέσα στη λαμπρότατη αφήγηση της βαρβαρότητας και των καταναγκασμών, το πυρίμαχο γυαλί της ανθρώπινης κοινωνίας χνωτίζεται και θαμπώνει.
Οι θρησκευόμενοι άνθρωποι, που αγαπούν την πατρίδα τους και το κόμμα, θα οδηγηθούν στη βία και στις τραγωδίες. Θα πλέξουν στεφάνια για να στεφανώσουν τα μνημεία, θα βαλσαμώσουν τις μνήμες, υπονομεύοντας το μυαλό και την καρδιά τους, κοιτάζοντας πίσω σ’ ένα υπεράφθονο παρελθόν από αυταπάτες.
Θα αγαπήσουν τις βυζαντινές μούμιες και τη συντέλεια κάθε ηρωικής πράξης που αβγάτισε τις ένδοξες αράδες. Αυτές που θα πρέπει να αποστηθίσουν οι υποτελείς μέσα στο βόθρο της πατρίδας και των εθνικών συμβόλων.
Οι πατριώτες και οι άνθρωποι των θρησκειών θα πολεμήσουν πρώτοι τον αδερφό τους. Θα του βγάλουν τα μάτια και θα του χώσουν στον κώλο έναν τανκ…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 164 επιπλέον λέξεις
