Γράμμα στα κορίτσια

Είναι 12 τα μεσάνυχτα, κορίτσια. Ξέρετε που βρίσκεται η κλειτορίδα σας; Ξέρετε πως εσείς και μόνον εσείς διαθέτετε το μόνο όργανο στο ανθρώπινο σώμα που η αποκλειστική του λειτουργία είναι η ηδονή; Ξέρετε ή δεν ξέρετε; Πιστεύετε τα κατηχητικά και τους γιατρούς ή τη Φύση; Ψάχνετε γαμπρό και νοικοκύρη για αναπαραγωγή και συντροφιά στα αστικά βοσκοτόπια ή ψάχνεται εραστές; Ψάχνεται τον πρίγκιπα ή ψάχνεται τον ιπποκόμο των οργασμών σας;

Κορίτσια που περάσατε από δω οι καθηγητές μου έλεγαν πάντα πως αν βγάλω το σχολείο θα είναι θαύμα! Ήμουν ένας αμελής και θρασύς μαθητής. Στα βιβλία μου σχεδίαζα γυναίκες με φτερά και πουλιά αιχμάλωτα που ροκάνιζαν αργά τα χάλκινα κάγκελα του κλουβιού τους. Κι εγώ ροκάνιζα αργά τα κάγκελα του κλουβιού μου.

Κορόιδευα το δάσκαλο των θρησκευτικών που τον θεωρούσα τον πιο μαλάκα δυστυχισμένο άνθρωπο του κόσμου. Του έλεγα πως είμαι εγώ ο θεός και πως τα ξέρω…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 253 επιπλέον λέξεις