Είναι αδύνατο να κλείσουμε την πόρτα στις λέξεις που λερώνουν τη φαντασία. Η κοσμιότης είναι η ζελατίνα της κοινωνικής συνθήκης που μας θέλει τόσο σιδερωμένους και ηθικούς όσο επιτάσσει το συμφέρον μας. Έξω μεταμορφώνομαι σε κάτι άλλο από αυτό που είμαι μέσα. Έξω βιώνω το τραύμα της συνύπαρξης με τον Άλλο ενώ μέσα ακονίζω τις μύχιες απολήξεις της ατομικότητάς μου.
Εδώ εξουσία και πάλι, σημείο τομής όλων των δυνατών δρόμων, η Εκκλησία. Η Εκκλησία του Χριστού, η Εκκλησία του Ισλάμ, η Εκκλησία του προτεστάντη και όλες οι σκεπασμένες με χρυσόσκονη αγιοσύνης αγριότητες. Εδώ η επιχείρηση υποταγής περνάει από τη συστηματική καταπίεση του σώματος, του πόθου και της ηδονής, καθιστώντας την απονέκρωση της σάρκας τον κανόνα της θεοκρατικής διαστροφής.
Η Εκκλησία καθιστώντας κάθε άντρα αμαρτωλό και κάθε γυναίκα αμαρτωλή, αφήνοντάς τους παραδομένους στο έλεός της, παρέχει στον εαυτό της μόνο το απόλυτο δικαίωμα να τους συγχωρήσει. Αυτή τη συνθήκη σήμερα την…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 219 επιπλέον λέξεις
a hairless ape 