Ο Αριστοτέλης μιλούσε για τη συνήθεια (την ‘έξη’) και τη δύναμη της στη ζωή του ανθρώπου – το παρελθόν μας είναι παντού. Κυρίως είναι πάνω μας, το φέρουμε στις κινήσεις μας, στους τρόπους μας, στις συνήθειες μας. Πόσο εύκολα αλήθεια αποβάλλεται κάτι;
Ο Σπινόζα μιλούσε για την επιθυμία. Η επιθυμία είναι το βασικό χαρακτηριστικό που καθορίζει τη ζωή του ανθρώπου. Η επιθυμία ως δυνητικότητα είναι η κινητήρια δύναμη του ανθρώπου και η προοπτική του να τα αλλάξει όλα.
(Ο Φρόυντ, και μετά από αυτόν ο Μαρκούζε, μιλούσαν για το θάνατο και τον έρωτα, ως βασικές κινητήριες δυνάμεις της ζωής: θάνατος: η εντροπία, η ματαίωση/ έρωτας: η επιθυμία, η ευχαρίστηση, η υπόσχεση)
Ο Κρόποτκιν στα εκπληκτικά του απομνημονεύματα (το αγαπημένο βιβλίο του Φραντς Κάφκα, ένα βιβλίο που εκτιμούσαν οι Τολστόι και Όσκαρ Ουάιλντ μεταξύ άλλων -ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσουν όλοι οι ριζοσπάστες, επαναστάτες και μη, κοινωνικά ευαισθητοποιημένοι κτλ άνθρωποι)…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 191 επιπλέον λέξεις