Είναι περασμένες δώδεκα. Και θέλω να γράψω ένα κείμενο για την Πρωτομαγιά. Που δεν είναι αργία αλλά απεργία. Για το τιμημένο προλεταριάτο. Που καμιά φορά γίνεται χεσμένο προλεταριάτο και καρφώνει το συνάδελφο για να κρατήσει τη θεσούλα του. Μέσα σε αυτές τις αντιφάσεις λοιπόν ας δούμε τι ήταν ιστορικά η Πρωτομαγιά. Από το Σικάγο μέχρι τη Θεσσαλονίκη.

Το 1887 τέσσερις αναρχικοί του Σικάγου εκτελέσθηκαν. Ένας Πέμπτος εξαπάτησε το δήμιο αυτοκτονώντας στη φυλακή. Τρεις ακόμη θα περνούσαν 6 χρόνια στη φυλακή μέχρι που πήραν χάρη από τον κυβερνήτη Altgeld που είπε ότι η δίκη που τους καταδίκασε χαρακτηρίστηκε από «υστερία, ένα τσούρμο ενόρκους και έναν προκατειλημμένο δικαστή». Το κράτος είχε, σύμφωνα με τα λόγια της δίωξης, θέσει την «Αναρχία … σε δίκη» και ήλπιζε ότι οι θάνατοί τους θα ήταν επίσης ο θάνατος της αναρχικής ιδέας.

Οι αναρχικοί ήταν οργανωτές συνδικάτων και η Πρωτομαγιά έγινε διεθνής ημέρα εργαζομένων για να θυμίζει…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.837 επιπλέον λέξεις

Μάι. 1 2015

Tο χαμένο όνειρο του Μάη

ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ

Γεννήθηκα μια άνοιξη.Κι από τότε πέρασα πολλούς χειμώνες ωριμάζοντας.Κι είδαν πολλά τα μάτια μου κι ακούσανε πολλά τα αυτιά μου.Και τα χέρια μου κι οι ώμοι μου,ακόμη σηκώνουν τα βάρη του κόσμου ετούτου,της κτίσης όλης.

Το μυαλό μου βρίσκεται εγκλωβισμένο ανάμεσα στο μεταίχμιο ενός ονείρου και του ζωντανού εφιάλτη.Μα ούτε στιγμή δεν πρέπει να βαστήξω.Μιά στάλα πίκρας κάθε τόσο και λιγάκι κι ύστερα πάλι στον αγώνα.Πέτρα η καρδιά,ατσάλι η ψυχή.

Δείτε την αρχική δημοσίευση 506 επιπλέον λέξεις

Μάι. 1 2015

Οικογενειακές αξίες

ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ

(με αφορμή την εργατική πρωτομαγιά που τη μαγάρισαν οι ΑΞΙΕΣ και οι ΘΕΣΜΟΙ)

Οι οικογενειακές αξίες είναι ο σκελετός που βγάζει η εξουσία απ’ το μπαούλο της.

Είναι ο μπαμπούλας ενός λαού που πάει να ορθοποδήσει, όχι με τα κλασμένα μαρούλια της ορθοδοξίας, της πατρίδας και της οικογένειας αλλά με την εργασία.

Τη δημιουργία ενός κήπου που θα βγάζει φαΐ κι όχι χαρτονομίσματα.

Τη δημιουργία ενός κήπου όπου θα ανθίζουν όλα τα λουλούδια.Κι όχι οι μεταλλαγμένες πολιτικές οικογένειες εξ Αμερικής. Απ’ τα εργαστήρια του ντόκτορ μάρκετινκγ. Από εκεί που σερβίρουν σοσιαλισμό με τη σέσουλα αλλά κατά βάθος υποκρισία και αμοραλισμό.

Από εκεί όπου ο οργασμός καταφθάνει μόλις ανοίξουν οι πόρτες των πολυκαταστημάτων. Από εκεί όπου ο Φρέντυ Κρούγκερ ως δαίμονας πριονίζει το όνειρο του νοικοκύρη.

Οι οικογενειακές αξίες φοριούνται όλες τις εποχές και από όλα τα καθεστώτα. Κατά βάθος το ένα και μοναδικό καθεστώς, αυτό που σε θέλει καταναλωτή και…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 498 επιπλέον λέξεις