Είμαι βαθύτατα ανιθρησκειακός. Δηλαδή εναντίον της θρησκείας. Όχι φυσικά εναντίον του θεού της θρησκείας που είναι μια μπαρούφα και τίποτε άλλο. Γιατί δεν μπορείς να προσδιορίζεσαι με βάση τη μπαρούφα. Είτε θετικά, είτε αρνητικά. Είμαι εναντίον του θρήσκου που είναι και βαθιά θρησκόληπτος και βαθιά μονομανής. Ο θρήσκος είναι υποχείριο του θεού του, και επειδή δεν υπάρχει θεός ο θρήσκος είναι υποχείριο του ιερατείου. Είναι έτοιμος κιμάς για μπιφτέκια. Την προσευχή του που είναι μια βαθιά ιδιωτική πράξη, την επιβάλει ως κοινωνική, με το φονταμενταλισμό της κρατικής μηχανής που είναι κατοχυρωμένος συνταγματικά. Φυσικά και δεν θίγεται κανείς από όποιον πιστεύει σε οτιδήποτε εντός της οικίας του και εντός της κούτρας του. Όταν όμως κάθε μαλακισμένη πίστη καταλαμβάνει χώρο μέσα στην κοινωνία, η κοινωνία γίνεται υπηρέτης της και θεραπαινίδα των ανοργασμικών της οργασμών. Γίνεται η κούρνια κάθε ανορθολογισμού. Με όλη την παρδαλή αμεριμνησία της επιτίθεται τυφλά και με κάθε μέσο στη…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 151 επιπλέον λέξεις
