Δόγματα και ιδεολογίες ως μηχανισμοί πνευματικού εγκλωβισμού

ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ

Η βασική αρετή ενός προοδευτικού μυαλού δεν είναι ο υψηλός δείκτης ευφυΐας αλλά η αέναη επιθυμία αμφισβήτησης. Όχι μόνο των εισερχόμενων πληροφοριών αλλά και των ίδιων του των σκέψεων. Όπως τα υλικά προϊόντα υπόκεινται σε εκτενείς δοκιμασίες και βελτιώνονται ανάλογα έτσι και τα εγκεφαλικά προϊόντα οφείλουν να αμφισβητούνται και, όποτε σφάλουν, να αναθεωρούνται. Όταν η αμφισβήτηση παραμελείται, ατράνταχτα αξιώματα (δόγματα) παγιώνονται στο μυαλό και κάθε τι κτίζεται πάνω τους κληρονομεί την ισχύ τους. Όσο περισσότερο επενδύει κανείς σε αυτό το οικοδόμημα τόσο πιο σθεναρά αρνείται τη κατεδάφιση των θεμελίων του. Τα αξιώματα αυτά, εξαιρούμενα πια από κάθε αμφισβήτηση, αρπάζουν τα ινία της νόησης και χαλιναγωγούν τις σκέψεις. 

Δείτε την αρχική δημοσίευση 612 επιπλέον λέξεις

Μετανάστες: Ενα δράμα χωρίς τέλος

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Δημοσιεύτηκε στις 15 Απρ 2015

Συγκλονιστικό το ρεπορτάζ που μετέδωσε η τηλεόραση του Alpha για τους εκατοντάδες μετανάστες που βρέθηκαν τις τελευταίες μέρες στην Μυτιλήνη. Μιλάμε για ξεριζωμένους που δεν έφτασαν φυσικά για τουρισμό στο νησί του Αιγαίου αλλά για ανθρώπους που αναγκαστικά έφυγαν απ’ τις πατρίδες τους, αφού δεν έχουν άλλη επιλογή, όταν στις χώρες τους κάθε τρία δευτερόλεπτα (!), πεθαίνει κι ένα παιδί από την πείνα, όταν τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δημιουργούν κατακόμβες νεκρών, στους «ανθρωπιστικούς πολέμους», όταν η στυγνή εκμετάλλευση και οι δικτατορίες που βίωναν τους καθιστούσε μονόδρομο να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους.
Και ποια θα είναι η τύχη όσων μεταναστών κατορθώσουν να ρθουν στην χώρα μας χωρίς να πνιγούν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου ή να σκοτωθούν στα ναρκοπέδια του Εβρου; Η γνωστή. Όμηροι της παρανομίας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Χωρίς εργασιακά δικαιώματα, θύματα της κρατικής…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 78 επιπλέον λέξεις

Ο παρίας των λαχανικών

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Ο τίτλος του άρθρου δεν είναι δικός μου, τον δανείστηκα από ένα κατοχικό χρονογράφημα του Κώστα Βάρναλη -και βέβαια εννοεί το κολοκυθάκι. Γράφοντας λοιπόν μέσα στην Κατοχή, ο Βάρναλης παρατηρούσε ότι «το εξευτελισμένο κολοκυθάκι, ο παρίας των λαχανικών» είχε υπερτιμηθεί πολύ περισσότερο επί Κατοχής, σε σχέση με τη χαμηλότατη προπολεμική τιμή του, απ’ ό,τι τα πιο αξιόλογα οπωρολαχανικά.

Η περιφρονητική φράση του Βάρναλη δεν είναι αδικαιολόγητη αν σκεφτούμε πόσες εκφράσεις έχουμε για να χαρακτηρίσουμε ανόητα ή αβάσιμα ή ανάξια λόγου τα λεγόμενα κάποιου:

* κολοκύθια με τη ρίγανη!

* κολοκύθια στο πάτερο!

* κολοκύθια τούμπανα!

* κολοκύθια νερόβραστα!

* ή και σκέτο: κολοκύθια!

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.269 επιπλέον λέξεις