Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία
Καθώς πλησιάζουμε προς το Πάσχα, διαπιστώνω πως δεν έχουμε βάλει φέτος άρθρο με τα λεξιλογικά της γιορτής. Οπότε, επαναλαμβάνω ένα άρθρο που είχα δημοσιεύσει και πέρσι, όπως και παλιότερες χρονιές, με τη διαφορά ότι φέτος το έχω επαυξήσει αρκετά, προσθέτοντας υλικό και από άλλα πασχαλινά λεξιλογικά άρθρα.
Και πρώτα-πρώτα έχουμε το ίδιο το Πάσχα, που είναι λέξη άκλιτη, δάνειο από το αραμαϊκό pasha και αυτό από το εβραϊκό pesah (πέσαχ είναι το σημερινό εβραϊκό Πάσχα), από τον αόριστο ενός ρήματος που σημαίνει «αυτός προσπέρασε». Και το «προσπέρασε» μας πηγαίνει στην Παλαιά Διαθήκη, στην Έξοδο, όπου στη δέκατη πληγή του Φαραώ ο άγγελος Κυρίου θανάτωσε τους πρωτότοκους γιους των Αιγυπτίων· πέρασε γραμμή τα σπίτια και έσπειρε τον όλεθρο, είχε όμως προηγουμένως ειδοποιήσει τους Εβραίους, να σφάξουν ένα αρνάκι και να βάψουν την πόρτα του σπιτιού τους για να τα προσπεράσει. Ή, όπως το λέει στην Έξοδο: και παρελεύσεται κύριος πατάξαι…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.538 επιπλέον λέξεις