Η Αριστερά του μέλι-μέλι και τηγανίτα τίποτα

πολύφημος 2.0

Ξύλο, χημικά και πετροπόλεμος υπό την προστασία των ΜΑΤ συνόδευσαν το πρωί της Κυριακής τους διαδηλωτές της Χαλκιδικής που για μια ακόμη φορά προσπάθησαν να εκφράσουν την αντίθεσή τους στη δηλητηρίαση και την καταστροφή των δασών, της θάλασσας και της ζωής τους.

Όπως καταγγέλλουν πολίτες που βρέθηκαν στην πορεία –μεταξύ αυτών και η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Ιγγλέζη- η αστυνομία έδρασε συναδελφικά με τους εργαζόμενους των μεταλλείων της περιοχής που πετούσαν πέτρες και καδρόνια στους διαδηλωτές. Την επίθεση καταδίκασε και η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ.

Δύο μέρες πριν τις μαφιόζικες επιθέσεις στις Σκουριές υπήρξε επώνυμη καταγγελία γιατρού για κολπικό έλεγχο συζύγου ενός απεργού πείνας μέσα στο μπάνιο του κελιού του! Το «φαινόμενο» αυτό απασχολεί τις κρατούμενες εδώ και χρόνια, όμως συνεχίστηκε ακόμη και στην περίπτωση των απεργών πείνας, που τόση δημοσιότητα έχει πάρει το θέμα τους και από την καλή αλλά και από την ανάποδη.

Μέσα σε όλα αυτά βρίσκεται…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.031 επιπλέον λέξεις

«Να σιχαίνεσαι το ψωμί που τρως»

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

O δεύτερος βασανισμός του Ουαλίντ Ταλέμπ

του Γιάννη Χατζηδημητράκη

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ (ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ
«ΒΥΤΙΟΥ» «ΟΥΑΛΙΝΤ ΤΑΛΕΜΠ» ΣΤΟ THECRICKET.GR, 4.3.2015)

«Δεν είναι δικό σου το παιδί;» «Τι προβλέπει η θρησκεία σου για τους άπιστους;» «Μια χαρά σε βλέπω να κόβεις βόλτες».  Με την υποβολή τέτοιων ερωτήσεων ολοκληρώθηκε την περασμένη Τρίτη η  «επανάληψη» των βασανιστηρίων του Ουαλίντ Ταλέμπ. Σε δύο πράξεις: μετά την κατάθεση και περιγραφή των βασανιστηρίων τα οποία υπέστη, αυτή τη φορά σειρά είχε η εξέτασή του από την υπεράσπιση. Εξέταση εξαντλητική, προκλητική, που προσέβαλε πολλές φορές την κατάσταση της υγείας, την υπόληψη, την οικογένεια και την θρησκεία του Ουαλίντ. Μια ρατσιστική εξέταση από την υπεράσπιση ενός ρατσιστικού εγκλήματος. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα και το αυτονόητο savoir vivre των δικαστικών αιθουσών –το να απευθύνεται κάποιος στον μάρτυρα στον πληθυντικό– κατακτήθηκε μόνο χάρη στην πίεση και τις πολλαπλές παρεμβάσεις των δεκάδων…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 386 επιπλέον λέξεις

Η Διαθήκη, το Υστερόγραφο και η άλλη πλευρά

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Ένας από τους γνωστότερους στίχους της μεταπολεμικής μας ποίησης είναι ο στίχος του Μιχάλη Κατσαρού «Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν». Ο στίχος έχει γίνει και παροιμιακός, ενώ συχνά παρατίθεται και σε πληθυντικόν αριθμό «Ελευθερία ανάπηρη πάλι σας τάζουν» (έτσι ακούγεται, π.χ., στον Θίασο του Θ. Αγγελόπουλου) που δεν ξέρω αν αντιστοιχεί σε μεταγενέστερη επεξεργασία του στίχου από τον ίδιο τον ποιητή, διότι ομολογώ ότι δεν ξέρω ολόκληρη την εκδοτική ιστορία του ποιήματος.

Στο σημείωμα αυτό θα περιοριστώ στα περιστατικά της πρώτης δημοσίευσής του, που έχουν πιστεύω αρκετό ενδιαφέρον και για τα οποία έχουν γραφτεί στο Διαδίκτυο διάφορες ανακρίβειες, που ευκαιρία είναι να διορθωθούν.

Ο περίφημος λοιπόν στίχος του Κατσαρού είναι ο καταληκτικός στίχος του ποιήματος «Υστερόγραφο», που γράφτηκε επειδή ένα προηγούμενο ποίημα του ποιητή, η Διαθήκη, είχε δημοσιευτεί με περικοπές. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη λογοκρισία που υπέστη (που κατά τη γνώμη μου ήταν αυτολογοκρισία της εφημερίδας), ο Κατσαρός έγραψε…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.784 επιπλέον λέξεις