Κορίτσια παραδομένα στον οργασμό
θα πέσω με τα μούτρα στη μελέτη
της ευτυχίας σας. Όλο ποιήματα
ερωτικά ανεξιχνίαστα. Όλο μαύρα
μάτια κι όχι ξινισμένες ψυχές. Όλο
ωραίο λυκόφως σχισμής και γλίστρα
στα δημόσια πάθη. Κατσίκια
ακροβολισμένα στα χίλια δυό σας
κατσάβραχα. Πικρό μέλι του Κώστα
ρομαντισμό φιλιού παλαιάς κοπής.
Τότε που σκύβαν οι όμορφες να
φιληθούνε, ν’ ακροβατήσουν ανάλαφρα
τότε που η σκύλα κι ο σκύλος
ανεπανόρθωτα μυρίζονταν γλείφονταν
δαγκώνονταν. Τότε που ανακούρκουδα
καθίσαμε μαζί να μας πάρει αγκαλιά
το ρέμα της λαχτάρας, να μας βγάλει
τα ρούχα, όχι σε μουχρά ντουβάρια
ανάμεσα, ετοιμόρροπα πατρικά, συζυγικά
ενδιαιτήματα, αλλά αγρούς, χορταράκι
φρέσκο της μέρας ανάμεσα στις
γυμνωμένες μασχάλες, στα τρυφερά
μπούτια στα δόντια στα σάλια στα
μαλλιά στους χτύπους της καρδιάς.
Κορίτσια που σας κράτησε γερές το
σκόρδο του μπαμπά το αστραφτερό
χνουδάκι σας μου δίνει τώρα εδώ
μιαν αίσθηση αθανασίας που τη
χρωστάω σε σας. Ω κορίτσια χαμένα
τώρα στη…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 42 επιπλέον λέξεις