Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία
Ξεκινώντας να διευκρινίσω ότι το σημερινό άρθρο ανεβαίνει με αυτόματο πιλότο διότι έχω φύγει από νωρίς για διήμερο ταξίδι (όχι επαγγελματικό, ούτε αναψυχής: μαζοχισμού) -και δεν είμαι βέβαιος ότι θα μπορώ να παρακολουθώ το ιστολόγιο, έστω και μόνο για να ξεμπλοκάρω όσα σχόλια έχει κρατήσει η σπαμοπαγίδα.
Τα σημερινά μεζεδάκια όμως δεν θα πάρουν τον τίτλο «ξενιτεμένα» ή «εκτός έδρας», για τον απλό λόγο ότι στην πιατέλα δεσπόζει ένα θηριώδες μαργαριτάρι, που θα άξιζε ίσως να το ανεβάσουμε σε ξεχωριστό άρθρο -και αυτό δίνει τον τίτλο. Όμως, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να κάνετε υπομονή. Πρώτα τα ορεκτικά και ύστερα το κυρίως πιάτο.
* Μια ακόμα περίπτωση σύγχυσης των τύπων στα σύνθετα του -άγω, αυτή τη φορά από το Βήμα. Σε ρεπορτάζ για τη νέα ακροδεξιά στροφή του Νικολά Σαρκοζί, διαβάζω: Μετά την εκλογή του το 2007 ο Νικολά Σαρκοζί είχε δεσμευτεί να εισάγει την πολιτική…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.572 επιπλέον λέξεις